Cu Chi Tunnels

Op eerste paasdag zijn we met lokaal busvervoer naar de Cu Chi tunnels geweest. Helaas rijdt er niet zo'n luxe toeringcar toevallig richting die tunnels. Er worden wel excursies aangeboden, maar het vervoer er heen lukte ons super gemakkelijk. Achteraf duurde het veel langer dan we hadden verwacht, dus dat viel wel weer tegen. We hadden de dag rustig opgestart, lekker ontbeten en aansluitend in de stad nog wat gedronken. Maar voordat je HCMC uit bent met dat intense drukke verkeer, ben je zo 2 uur verder.
Of we deze trip zouden doen, is nog even een vraagteken geweest, omdat de Mekong Delta zo iets bijzonders was en we misschien een dag langer dan daar wilden blijven en de tunnels zouden overslaan. Dat is het fijne van zelf je planning in de hand hebben. Maar toch maar gedaan, en achteraf gelukkig maar.
Deze Cu Chi tunnels zijn een stuk geschiedenis vanuit de Vietnamoorlog.We zullen jullie alle saaie geschiedenis lessen besparen, maar leuk is te vermelden dat deze tunnels tot 3 etages diep gingen. Er is in die periode zo'n 250 km aan tunnels gegraven waarbij alle voorzieningen onder de grond aanwezig waren: keuken, commando-centrale, ziekenboeg enzovoorts. Voor ontluchting was gezorgd en een filtersysteem zodat rook zo minimaal mogelijk boven de grond uit steeg.
Onze gids die de rondleiding deed legde het systeem erg goed uit en waar alles voor diende. We werden uitgenodigd om ook door de tunnels te gaan, waar een vietnamees net doorheen kan, maar wij westerlingen ons net door heen kunnen friemelen. Uiteraard moet je niet teveel gewicht hebben om mee te nemen, anders krijg je verstopping in de tunnels.
Van te voren werd aangegeven dat je niet de tunnels in mag als je hart- of vaataandoeningen, claustrofobie, hoge bloeddruk hebt en nog wat van die verschijnselen. Nou, we gingen er onder de grond wel achter komen of we dergelijke symptomen zouden hebben. We zijn door diverse tunnels gekropen. Het was inderdaad enorm krap en donker...
Ook hebben we nog diverse werktuigen en valkuilen mogen bewonderen waar de vijand in kon lopen, bijvoorbeeld een stuk grond dat wegklapt als je er op staat en vervolgens in scherpe pinnen van bamboe terecht komt.
Op dit moment is het maandag, 2e paasdag, en zitten we in een superluxe slaapbus richting Mui ne voor een paar dagen lekkere strandvakantie. Ik heb me al afgevraagd, waarom een slaapbus, want ik ben net wakker. Boven een bepaald aantal uren rijden schijnt het een slaapbus te zijn. Als ik hier spreek over een slaapbus, bedoel ik ook een slaapbus. Je hebt een volwaardig bed waar wij westerlingen zelfs helemaal gestrekt kunnen liggen, met dekentje. Het is voor ons ongeveer 6 uur rijden naar Mui Ne. Zoveel personen kunnen er dar ook niet in. Gelukkig kunnen de bedden ook nog in zitstand gezet worden, anders zou je als bedlegerige toerist aankomen.;-) Deze bus is overigens van de zelfde maatschappij als waar we mee van Can Tho zijn terug gekomen: Tula Buslines.