Inmense belevenis in Chiang Mai

We hadden een exursie geboekt voor een tweedaagse trektocht door de jungle. Op vrijdag werden we om 09.45 uur opgehaald. Uiteraard hadden we ook voldoende water ingeslagen.
Op de heenweg hebben we eerst een bezoek aan een lokale markt gebracht en een vlinder- en orchideentuin.
Vervolgens zijn we verder gereden en hebben in een dorp met Birmese inwoners geluncht. Zo'n lunch moet je zien als wat noodles die in papier ingepakt zijn.
De wandeltocht door de jungle richting het olifantenkamp was best pittig. Vooraf hadden we ons dik ingesmeerd met DEET. Het was een flinke klimpartij waarbij de muggen constant op zoek waren naar een landingsbaan op ons lichaam, maar helaas pindakaas......
De groep was leuk en klein: 3 jongens van 25 uit New York City, 2 Poolse getrouwde vrouwen woonachtig in Engelenad, die hun mannen hadden thuis gelaten, een vrouw uit Israel en wij twee...Uiteraard een redelijk Engels sprekende gids tot slot.
Terwijl je zo door de jungle trekt met een een enorme hoge luchtvochtigheid hoor je van alles om je heen aan insecten en vogels...Schitterend!!! Hoewel we dit in tekst en foto's proberen uit te drukken zijn het gevoel en gedachten alleen zichtbaar op je eigen netvlies.
Na een wandeling van dik 2 uur kwamen we op het kamp aan, waar de jonge honden, kippen met hun kuikens, koeien en hun kalveren een wereld voor zich alleen hadden.
En zie daar dan: olifanten lopend door de jungle, al etend en trompetterend...
Onze slaapplaatsen vielen ons ook meteen op: 2 bamboehutten met daarin slechts een dun matje en witte klamboe's om in deze klamme jungle veilig de nacht door te brengen.
Toen was het moment er: per tweetal gingen we op een olifant zitten. Dit is al een bijzondere belevenis. Zowel door zijn stugge/leren/ruwe huid en zijn enorme omvang gebeurt het plaatsnemen op zijn rug al met ontzettend veel respect.
We zaten in een tweepersoons stoeltje....met een 'jockey' in de nek. Terwijl we door de natuur gingen, zagen we aan de andere kant van de rivier, een paar meter verderop diverse ossen/buffels met olifanten lopen...wat een magnifique uitzicht!!!!!!!!!!!!
Na de olifantentocht wandelenden wij naar het riviertje om ons zelf even lekker af te spoelen en te genieten van het water wat met een lekker kabbelende snelheid langs je benen stroomt en...kraakhelder .....en niet wetend dat wij de volgende dag hier de olifanten ook zouden gaan wassen (WOUW!!!!!)
Teruggekomen bij het kamp worden we weer begroet door een romantische blik op de dierenwereld...de kippen, de honden, koeien met hun kalfjes en een prachtige grote zwarte haan.
Deze zwarte haan bleek met zijn laatste halve bestaansuur bezig te zijn, want hij was een onderdeel van de warme maaltijd, namelijk rijst met kip.
Ondanks dat men maar 1 vuur heeft en 1 grote wokpan zijn de maaltijden meer dan uitstekend.
Rond 18.30 uur werd het donker, het kampvuur werd aangestoken, de familie kip zoekt een slaapplaats op ergens in de hoek van een bamboehut.
De jonge puppies verzamelen zich om ons heen en spelen speels om onze benen.
De gids komt met een gitaar aanzetten met de vraag of iemand gitaar kan spelen.....1 van de Amerikaanse knullen neemt de gitaar en begint te spelen en te zingen. Ik pak een houten tafeltje en zet hem tussen mijn benen als een beatbox....alle ingredienten voor een onvergetelijke avond zijn aanwezig. De locals hebben in een koelbox wat drankjes, dus een biertje en fris zijn aanzwezig.
Wat een plaatje, het is af! Muziek, gezellige relaxte mensen en op de achtergrond het geluid van krekels (of een ander beestje, geen idee) en insecten.
Rond 22.00 uur gingen wij 2 alvast in onze veren in..ehhhh..nou ja...veren.........een matras meer in de vorm van stoelkussen van de Zeeman! ;-)
Wij kropen onder onze klamboe door....kleedden ons fanatiek uit en kropen onder ons dun dekentje....onze bagage goed afgesloten, want je weet nooit wat er 's morgens weer uit komt kruipen.
De nacht valt verder weg.....in de verte (ongeveer 100 meter) trompetteren de olifanten zo af en toe....het koor van krekels blijft maar doorgaan 's nachts (rotherrie;-)).
Wat mooi is om te horen 's nachts, is de zachte wind die door de bladeren en bamboe waait, alsof het zachtjes regent.
Halverwege de nacht werden we wakker: wat is hier 's nachts stervenskoud. Dus snel maar broek, shirt en vest aan en dicht tegen elkaar aankruipen om het warm te krijgen.
We zouden om 08 uur worden gewekt, maar de reservehaan begon al rond 04 uur van zich te laten horen.
Dan maar rustig op staan en wat blijkt: staat er in je 'achtertuin', op 10 meter afstand een olifant rustig langs een beekje zijn ontbijt te nuttigen in de vorm van grote hoeveelheden vers gras!
Moederkip speelt hier de baas over de honden en schroomt niet haar kroost te beschermen door regelmatig de aanval in te zetten.
De locals hebben al grote potten water op het kampvuur klaarstaan om met een kopje koffie of thee de dag de dag te beginnen...wat is dit lekker wakker worden zeg!!!
Dan wordt het tijd om de olifanten te gaan wassen, maar eerst gaan we zelf de olifanten weer beklimmen, zonder hulpmiddelen.
Ja hoe komt je op de nek van zo'n beest zonder aan zijn oren te trekken. Je krijgt dan keurig een poot van dat beest..Bij Pauline wil het maar niet lukken, maar deze ervaring wil ik haar niet ontnemen, dus met kop en kont schuif ik haar op de rug van dit prachtige beest en zie daar: Pauline vol trots, blijdschap en goeie emotie op de indische olifant.
Dan rijdt zij naar naar het riviertje en daar gaan wij als groep 2-3 olifanten met emmers water nat gooien. Zij genieten met volle teugen, leggen zich op hun zij en spelen met hun slurf met het water.
We besluiten de dag met een rafting en rit met bamboevlotten en een watervalbezoek...na twee zeer indrukwekkende dagen met een korte nacht gaan we moe, maar voldaan terug naar de guesthouse in Chiang Mai.
Na een lange douche, gaan we meteen naar onze 'dames' die ons een heerlijke massage geven.
Wat een wellness dit land: goed eten, massage, lieve mensen en alles super ontspannen.
Vandaag en morgen doen we niet veel: lekker ontspannen, heerlijk eten. By the way: vandaag een bezoek en gesprek met een monnik gehad. Dit heeft bijzondere indrukken bij ons achter gelaten. De komende week zal het rustig zijn op dit dagboek:
we vliegen dinsdag naar Phuket, slapen er 1 nacht en zitten dan vier nachten/ 5 dagen aan boord om bij de Similan eilanden te gaan duiken....
We hopen voor jullie dat het snel echte lente mag worden.
x Ton en Pauline